Parenkim, vücuttaki organların temel yapısal ve işlevsel birimidir. Vücuttaki çoğu organın içinde parenkim bulunur ve organın fonksiyonunu gerçekleştirmesini sağlar. Örneğin, böbreklerdeki nefronlar, karaciğerdeki hepatositler ve akciğerlerdeki alveoller parenkimal hücrelerdir.
Parenkim, genellikle organın dışındaki destek dokusundan ayrılır ve kan damarları ve sinirler tarafından beslenir. Bu hücreler, organın işlevi için özelleşmiştir ve genellikle diğer dokulara göre daha yüksek bir metabolik aktiviteye sahiptirler.
Patolojide, bir organın parenkim hasarı, organın fonksiyon bozukluğuna ve hatta organ yetmezliğine neden olabilir. Bunun yanı sıra, bazı kanserler de parenkimal hücrelerden köken alır.